ابتذال و سینما

بسم الله الرحمن الرحیم - خبرگزاری حقیقت - 

 آقای ارشاد و آقای سینمایی ارشاد، لازم است بدانید که هنرمند با کمک حق، باطل را در تفاهم با انسان ها میگذارد و پایگاه درونی انسان ها را به جوشش درآورده و غلیان ایجاد می کند و گاهی این قدر ایجاد غلیان بالاست که تبدیل به انقلاب می شود.

 

 

وقتی از تابلوهای تبلیغاتی فیلم های سینمایی در سطح شهر عبور می کنیم، وقتی تیزرهای همین فیلم ها را در تلویزیون می بینیم و وقتی دوستانی که به سینما رفتند، در مورد وقت تلف شده شان و فیلم های پر از فساد با ما صحبت می کنند به چه نتیجه ای جز همین عبارت می رسیم:

 تهاجم فرهنگی رو بی خیال، سینمای فحشا و ابتذال ایران رو بچسب!!!

آقایان سینماچی گفته بودند دنبال هنر مظلومان عالم، هنر استکبارستیز، و در یک کلام هنر دینی و سینمای دینی هستند، البته اینها کلام سید شهیدان اهل قلم برگرفته از امامش است و شاید الانی ها اعتقاد آنچنانی نداشته باشند. هرچند یکی از دغدغه های جدی سینماچی ها وقتی اعتراض می شود که «آقا شما فحشا نشان می دهید» نمایش آسیب های اجتماعی برای جلوگیری است، برای آگاهی افکار عمومی است، برای احترام به حق دانستن مردم است. 

در اخبار هم دیده شد که دو هفته پیش یکی از کارگردان های سینما و تلویزیون در اعتراض به دعوت از بازیگر زن هالیود، به انتقاد از وضعیت اخلاقی سینماچی ها پرداخت و البته تعبیر خوبی برای یک واقعیت بکار نبرد! که با حملات گسترده سینماگران مواجه شد. به آن کارگردان باید گفته شود که لازم نیست افکار عمومی به پشت پرده سینما احاله شوند، همین روی پرده رو دریاب که خود گواه فاجعه است.

 

 

اگر تا دیروز فیلم هایی همچون «دختری با کفش های کتانی»، «نقاب» و «تسویه حساب» از لایه های فساد و آسیب در جامعه سخن می گفتند اکنون شاهد فیلم هایی همچون «شش و بش» هستیم که به بهانه طنز، تمایلات همجنس گرایی را بازنمایی می کند. بعد هم فیلم می سازند «جدایی نادر از سیمین» که جامعه ایران زمینه تربیت و رشد فرزندانمان را ندارد.

از خود گفتند و از خود قضاوت کردند.

 

 

در همین فیلم ها خوب است چه پیام هایی دیده باشیم:

1.     فساد در دختران نوجوان تهران؛

2.     توهین به حقوق خانواده در اسلام؛ از جمله حق الارث و دیه زن نسبت به مرد، عدم حق طلاق نسبت به زن

3.     تبانی در بدام انداختن دختران پولدار

4.     سوء استفاده از عاطفه و احساسات زنانه توسط مردان ایرانی

5.     توهین به زندگی و نقش سنتی زنان در خانواده

6.     توهین به چارچوب های عفاف و حجاب برای زنان

7.     ترویج مدل سبک زندگی فرهنگ مدرن

8.     گرایشات همجنس گرایی

 

 

آقایان و بانوان سینماچی لازم است بدانید که کار هنری با عقل و دل و اندیشه و احساس مخاطب درگیر است و برای همین می توان در یک فیلم، مثلا «Leon» از یک آدم کش حرفه ای، یک اسطوره و قهرمان ساخت. همانطور که آزاد اندیشی هم جای خودش را دارد باید در کار هنری هم مرز خود را شناخت.

کار هنری به سمت مطلوب راه باز می کند و با کار علمی تفاوت دارد؟ برای توسعه اجتماعی برنامه ریزی علمی می کنیم. دقیقا نقشه کشی می کنیم، نقشه توسعه را طراحی می کنیم و این نقشه را تحقق عینی می بخشیم، جامعه بر اساس این نقشه حرکت می کند و به مقصد می رسد. هنر نیز این کار را می کند، تفاوت این دو در چیست؟ فرق هنر با کار علمی آن است که ایجاد نوعی احساس زیبایی، میل و محبت به سمت روابط مطلوب می کند و نیز ایجاد نوعی نفرت نسبت به روابط موجود بوجود می آورد، بدین صورت زبان تفاهم ایجاد می کند. فرض کنید می خواهد ازدواج سنتی را نقد کند و آن را به سمت دوستیابی سوق دهید. آنچه که امروز در سریال ها و فیلم های سینمایی ایران پر است. هنرمندان با این نوع تفکر اثبات می کند که روابط موجود متناسب با رشد نیست و روابطی است که کرامت انسان، اختیار انسان و آزادی انسان را رعایت نمی کند و از طرف دیگر نشان می دهد که چگونه به انسان ها، به آزادی شان، به اختیارشان، به فهمشان و عقلانیتشان در شیوه های مدرن احترام گذاشته می شود و طبیعتا نوعی میل و نفرت ایجاد می کند.

 

 

آقای ارشاد و آقای سینمایی ارشاد لازم است بدانید که هنرمند با کمک حق، باطل را در تفاهم با انسان ها می گذارد و پایگاه درونی انسان ها را به جوشش درآورده و غلیان ایجاد می کند و گاهی این قدر ایجاد غلیان بالاست که تبدیل به انقلاب می شود. اگر هنر بتواند احساس اجتماعی را فعال کرده و در تضاد با ساختار و محتوای اجتماعی حاضر نشان دهد موجب انقلاب می شود و همچنین از طرف دیگر اگر بتواند طبق محتوای اجتماعی حاضر فعالیت کند موجب توسعه وضع موجود می شود. آیا هنر سینمای امروز ما در راستای اهداف اسلام گام برمی دارد؟ چقدر از خانواده های مومن و متعهد ما به سینمای امروز گرایش دارند؟ چرا نهایتا 10درصد از مردم جامعه ایران از سینما استقبال می کنند؟

قابل توجه آقایان که هنر مسموم، فضای افکار عمومی را مسموم می کند. بی تعارف باید گفت که برخی از کارگردانان و هنرمندان ما با توجه به اینکه مطلوبشان را در فرهنگ مدرن جستجو می کنند برای این جامعه مسموم اند.

 

 

آقای سینمایی توصیه موسی علیه السلام به هارون علیه السلام که فرمود: «... و أصلح ولا تتبع سبیل المفسدین»(اعراف/142) بر تو باد.