۱۴ خرداد و ۱۵خرداد

  عینیتِ آرزوی هزار ساله شیعه، روح اللهی بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرقان مصطفوی به نجات مظلومان کمر بست و دیده مستضعفان را به نور امید روشن ساخت. .او به همه جهانیان فهمانید که تکامل و زیستن چون علی (علیه السلام) و شهادت در قالب مرگ طبیعی، افسانه نیست. او معنی حقیقی شجاعت و عزت را در صفحات تاریخ حک کرد.

این ذخیره الهی شیعه با رفتنش دنیایی را داغدار خود کرد و الفاظ را نیز به سوگ نشانید. کجاست او که با رهبریش جهانی را لرزاند و با عطوفت پدرانه اش هزاران مرد را چون کودکان به گریه در آورد؟

او که بود که مسلمانان بار دیگر یتیم شدند و پرچم عزا برافراشته شد؟

که امام هفتم شیعیان از او این گونه یاد می کند: مردی از اهل قم، مردم را به حق دعوت می کند. گروهی از مردم با او گرد می آیند که همانند تکه های آهن مستحکم اند، بادهای سخت آنها را نمی لرزاند و از جنگ و مبارزه به ستوه نمی آیند و از دشمن نمی هراسند. آنان بر خدا توکل می کنند و عاقبت با متقین است.

آری! امام خمینی «رحمة الله علیه» عینیت آرزوی هزار ساله شیعه بود. 

  

سالهاست که وقتی به پانزده خرداد می رسیم، خیل مشتاقان زیارت مرقد مطهر روح خدا، امام خمینی(رحمةالله علیه)، به قصد تقرب و تبرک، به سمت مرقد ایشان روانه می شوند. شور و شوقیست شگفت در این امت.

اما ... به لطف رنگ سرخ 15خرداد، لشکری دیگر نیز به قصد و نیاتی نامعلوم(!!!) عازم سفر اند، منتها از مسیری که باید پشت به آرمان ها کرد و رفت! مسیری که یک طرفه است به سمت عیش. جاده ای که برای فراموش کردن سبب تعطیل بودن اوقاتش، باید ضمیرت را بسپاری به نوای "شش و هشت" شیطان!

و در این روز چه آسان می شود مسیر را پیدا کرد. نیتت را که برای خودت صاف کنی، دلت مقصد را مشخص می کند. یا می بردت سمت نور و روشنایی بخش دالان های دلت می شود، و یا سمت سرمستی، که خوشی های آبکی را همراه با نسیم ملایم گناه تقدیمت می کند! پس در انتخاب مسیرتان دقت کنید. راه جماران و حرم مطهر از جاده چالوس نمی گذرد! از راهی بروید که ریگ هایش رنگ خوشگذرانی هاییست که زیر پا گذاشته اید و روانه حرم شدید تا شاید محرم شوید!